Sitges wordt vaak omschreven als een toeristische trekpleister. De stad ligt namelijk direct aan de Spaanse kust en spreekt daardoor een hoop mensen aan. Vandaag waren de toeristen (gelukkig) nergens te bekennen. Ideaal dus om de stad te gaan verkennen! 

Eerlijk is eerlijk: zo aangenaam als gisteren was het absoluut niet. De zon werd uit het veld geslagen door regenbuien en de regenbuien werden uit het veld geslagen door harde windstoten. Stiekem was het heel aantrekkelijk om binnen te blijven. Achteraf gezien ben ik blij dat ik er toch op uit ben gegaan. Het was heerlijk om rond te dwalen zonder mensen om mij heen. De schoonheden van Sitges liggen namelijk diep verloren in de zijstraten van de stad. Ik weet zeker dat ik dit niet had ontdekt als het druk was geweest. 

De betoverende straten van Sitges:

Na mijn bezoek aan Sitges heb ik een paar fijne gesprekken gehad met de mensen in mijn omgeving. Het was heerlijk om twee uur te praten over de meest uiteenlopende onderwerpen. Ze hebben bijvoorbeeld veel verhalen te vertellen over de Spaanse cultuur. Oprecht interessant! Het zorgt ervoor dat ik me niet alleen voel tijdens het reizen in het buitenland. Alleen ben ik trouwens bijna nooit. De katten kruipen met regelmaat tegen me aan als ik ergens plaats neem. 

Overigens heeft gisteravond me ook niet teleurgesteld. Als klein welkomstgeschenk gingen we uit eten bij een pizzeria in de stad. Hier en daar was het moeilijk om elkaar te verstaan, omdat de stemmen op de achtergrond de ruimte bijzonder goed wisten te vullen. Ik ben er ondertussen gekomen dat de Spanjaarden niet normaal kunnen communiceren met elkaar. Bijna alles wordt eruit geschreeuwd. Heel opmerkelijk. 

Morgen hoop ik wederom een bezoek te brengen aan het park. Nu maar hopen dat het weer een beetje mee zit...Anders blijf ik gewoon binnen om mijn volgende avontuur te plannen.